Μεταξύ της πάνω και της κάτω φωτογραφίας, μεσολάβησαν...
πέντε χρόνια,
μία πολιτική τερατογένεση, από την οποία προέκυψε πρωθυπουργός ένα ΑΤΜ,
τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις,
ένα δημοψήφισμα,
ένας έρπης,
δύο -ακόμη- μνημόνια,
αμέτρητα μεσοπρόθεσμα και πολυνομοσχέδια,
υπουργοποίηση μέχρι και του Χαϊκάλη και της Πρωτοψάλτη,
είσοδος στη Βουλή μέχρι και του Λεβέντη και ανάδειξή του σε σοφό γέροντα της πολιτικής.
Επίσης, 500.000 Έλληνες έμαθαν να χαιρετούν τον ήλιο,
και απροσδιόριστος αριθμός Ελλήνων έχει καταλήξει, ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι πρόσφυγες και ιδιαίτερα τα επικίνδυνα "δια την δημόσιαν υγείαν και ασφάλειαν" τέκνα αυτών.
Όλα τα ανωτέρω περιγράφουν, εν ολίγοις, πόσο εύκολα μία κοινωνία αγανακτισμένων μετατρέπεται σε μία κοινωνία αποχαυνωμένων και αποβλακωμένων.
Κι έπεται συνέχεια...
Πόσο σωστά τα λες, σύντροφε!
ΑπάντησηΔιαγραφή....ένας διορισμός μιας αθώας περιστεράς
ΑπάντησηΔιαγραφή....δύο μαγαρισμοί πεσόντων ηρώων
Αγαπητέ φίλε Παναγιώτη, ο κατάλογος των συμβάντων που μεσολάβησαν είναι τόσο μεγάλος που όχι ένα άρθρο, αλλά ούτε το blog ολόκληρο δε θα τα χωρούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό είναι, ότι τόσο όσα εγώ αναφέρω, όσο και όσα εσύ πολύ ορθά επισημαίνεις, θεωρούνται από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας, από φυσιολογικά, έως και άνευ σημασίας.
Γι'αυτό..."Κι έπεται συνέχεια...".
Να'σαι καλά.