Δεν

Τρία (plus) μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, προαπαιτούμενα κ.α.
Ασφαλιστικό, φορολογικό, εφαρμοστικοί νόμοι κ.α.
Υπερταμείο ξεπουλήματος του κρατικού πλούτου με 99 (!) χρόνια διάρκεια, 7.500 σελίδων πολυνομοσχέδιο κι έπεται συνέχεια.

Όλα τα παραπάνω δεν ψηφίζονται την επόμενη Κυριακή ή κάποια άσχετη προηγούμενη.

Όλα τα παραπάνω ψηφίζονται συγκεκριμένη Κυριακή.

Την εκάστοτε  Κυριακή των βουλευτικών εκλογών. 

Επομένως, την Κυριακή εκείνη:

Δεν ψηφίζουμε το λιγότερο κακό. Ιδιαίτερα, όταν, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, η διαφορά μεταξύ του κακού και του λιγότερου κακού έγκειται στο αν θα μας κόψουν το κεφάλι με τσεκούρι ή με γκιλοτίνα (το κόψιμο είναι δεδομένο).

Δεν ψηφίζουμε, ό,τι ψήφιζε ο μπαμπάς μας και ο μπαμπάς του μπαμπά μας, γιατί "εμείς είμαστε (...) ανέκαθεν". Ανέκαθεν είναι μόνο τα πλατάνια και οι τάφοι.

Δεν ψηφίζουμε για πλάκα, όποιον καραγκιόζη μας μοστράρουν, "για να τιμωρήσουμε το σύστημα".
Το "σύστημα" σπάει πλάκα με μας, όταν το κάνουμε αυτό.

Δεν απέχουμε "για να τιμωρήσουμε το σύστημα", ή "γιατί όλοι ίδιοι είναι".
Το "σύστημα" ξύνει  τα...φρύδια του, όταν το κάνουμε αυτό και οι χειρότεροι των "ίδιων" μας κατσικώνονται στο σβέρκο ξανά.

Δεν απέχουμε, επειδή  "αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες".
Η Έμμα Γκόλντμαν δεν το είπε αυτό ξαπλωμένη στον καναπέ, ούτε λιαζόμενη σε κάποια παραλία, δεν το είπε στην Ελλάδα του σημερινού κοινωνικού συσχετισμού και εν τέλει δεν είπε μόνον αυτό.

Δεν ψηφίζουμε ούτε καν αυτό το κόμμα που μας βόλεψε, εμάς ή το οικογενειακό μας περιβάλλον, στο παρελθόν. Ψηφίζουμε για το μέλλον και δε χρωστάμε υποχρέωση σε κανέναν κερατά. Αρκετά φάγανε, εξαιτίας μας.

Δεν ψηφίζουμε, "για να δοκιμάσουμε κι αυτόν, δεν έχει κυβερνήσει μέχρι τώρα".
Το παραβάν των εκλογών, δεν είναι σαν το παραβάν του μαγαζιού που δοκιμάζουμε εσώρουχα.
Το εσώρουχο που δοκιμάζεις ακουμπάει τ' απόκρυφά σου, όσο εσύ το επιθυμείς.
Αυτός που "δοκιμάζεις" να σε κυβερνήσει κάνει στ'απόκρυφά σου ό,τι εκείνος επιθυμεί, όσο εκείνος επιθυμεί.

Δεν ψηφίζουμε, με τη λογική να εκδικηθούμε το διπλανό μας. Μ'αυτή τη λογική, είναι πολύ πιθανό να ψηφίζει κι αυτός, για να εκδικηθεί εμάς.

Δεν ψηφίζουμε όποιον μας "χαϊδεύει" τ'αυτιά. Τόσα χρόνια που αφήνουμε να μας τα "χαϊδεύουν",  τ'αυτιά μας πρέπει να έχουν αποκτήσει δελτίο εκδιδομένης γυναικός.

Δεν ψηφίζουμε όποιον μας μιλάει "για θυσίες που πρέπει να κάνουμε", όταν με το "κάνουμε" εννοεί "κάνετε" κι όταν η μόνη θυσία που ξέρει ο ίδιος είναι της Ιφιγένειας εν Αυλίδι.

Θα μπορούσα ν' αραδιάσω αμέτρητα "Δεν ψηφίζουμε..."

Αντ'αυτού θα καταλήξω με το εξής:

Προσέχουμε πολύ τι κάνουμε  τις Κυριακές των εκλογών.
Επηρεάζουν όλες τις ημέρες της εβδομάδας της ζωής μας για πολλά χρόνια, καμιά φορά και για 99!

(Σημ: Όπλα μαζικής καταστροφής λέγονται τα οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούνται, για να πλήξουν, όχι μόνο τις στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά και την υποδομή μιας χώρας, δηλαδή τον πληθυσμό και την οικονομία της)